Musisz być fit?

Nie da się ukryć, że zapanowała moda na bycie #fit.

Modnie teraz być trenerem personalnym, chodzić regularnie na siłownię albo chociaż wyginać się przed tv z Chodakowską. Modnie jeść rzeczy glutenfree i być jarmużową królową. Jeśli zje się coś niezbyt zdrowego to nazwać to "cheatmeal" a następnego dnia dać z siebie na treningu jeszcze więcej.

W koło mnóstwo zdjęć  - zdrowego jedzenia i wysportowanego jedzenia. Czy coś w tym złego? 

Nie.

Sama po części uległam tej modzie i zmieniłam swój tryb życia. Bardziej uważam na to co znajduje się na moim talerzu i częściej niż kiedyś ćwiczę. Mimo wszystko jestem trochę przerażona, tym co dzieje się dookoła. 

Chcesz być fit? Bądź. 

Ale jeśli nie chcesz - nie musisz. 

Mnóstwo osób popada w paranoje, liczy kalorie, makroskładniki. Potem układa katorżnicze treningi - barki, biceps, nogi, tyłek. Ach! Nie zapomnijmy o ABSie. Zjedzenie pączka?! Toż to grzech ciężki. Sałatka z majonezem?! Kto to widział. A na śniadanie kanapki a nie owsianka? To już nawet nie jest śmieszne. Dla jednych będzie to ich droga życia i nie mam nic przeciwko. Dla części jest to zawód, tak pracują. Dla innych jest to hobby, inni się tak spełniają. I dobrze, że są też i tacy. 

Ale nie każdy musi być taki. 

Dużo osób pisze do mnie wiadomości, podobne rzeczy można wyczytać na forach - ludzie popadają w kompleksy, bo są (wg siebie) zbyt słabi, nie potrafią się zmotywować, sport nie sprawia im przyjemności. Chcieliby świecić pięknym ciałem i przepysznym puddingiem z nasionami chia na insta, ale (wg nich) nie mają się czym pochwalić. Ale zastanówmy się - czy jest w tym coś złego?

Ok - zgadzam się, że ruch to zdrowie. Ale dla zdrowia "Kowalskiego" wystarczy spacer i troszkę mniej chemii w jedzeniu. Nie popadajmy w paranoję. Nie każdy musi być fit, bo nie każdy tego chce. I jeśli ktoś nie ma ochoty ćwiczyć to nie musi i nie znaczy to, że jest leniem, albo że jest słaby. 

Niech każdy znajdzie swoją drogę, taką w której się odnajdzie i będzie czuł się dobrze z samym sobą i z własnym życiem.

Chcę - to ćwiczę. nie chcę to nie. I nie czuję się z tym gorsza.

Jak zjem na obiad golonkę i popiję ją piwem a nie duszoną pierś z kurczaka to i tak mogę być szczęśliwa.  A na deser zjem truskawki z bitą śmietaną i mascarpone. I zjem to po 18! Albo przepyszne brownie, które wcale fit nie jest, jest za to przepyszne.  A co mi tam. Ale jeśli chcę iść na basen a potem zjeść jogurt grecki z otrębami - też dobrze. 

Dla mnie liczy się tylko zdrowie i szczęście. A to można osiągnąć na wiele różnych sposobów. I tego się trzymajmy. 

A oto przepyszne brownie!